Een chihuahua genaamd Kevin

Ik wil doorwerken, maar krijg het verhaal niet uit m’n kop dat ik gisteren hoorde over de overleden chihuahua genaamd Kevin. Zijn baasje stond op een waardige begrafenis op een plaats waar ze zelf met geen mogelijkheid meer komen kon. Het begin van een reis over vele schijven: Kevin werd als een hete aardappel van de één op de ander doorgegeven. Openstaande schulden werden vereffend en vriendendiensten verzilverd, met Kevin als betaalmiddel.

Zo heeft Kevin in zijn betreurenswaardige staat boodschappen gedaan bij Albert Heijn, een treinreis gemaakt en een popconcert bezocht. Vervolgens heeft hij nog enige tijd onder de toog van een café doorgebracht (dit alles in een dubbele plastik boodschappentas, maar toch). Met de bus is hij tenslotte door een barmhartige naar zijn laatste bestemming gebracht. Die Kevin. Heeft dood vermoedelijk méér meegemaakt dan levend.